โรคนี้ ที่คุณสร้างเอง

โรคภัยไข้เจ็บและความชรา ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ไม่มีใครที่จะปราถนา คนเราทุกคน ไม่ว่าหญิงหรือชาย รวยหรือจน คนไทยคนจีน นั้นเหมือนกันหมด 

ไอ้ที่เหี่ยว... ก็อยากให้เด้ง

ไอ้ที่เจ๊ง... ก็อยากให้หาย 

ไอ้ที่เจ็บ... ก็อยากให้คลาย 

ส่วนไอ้ที่ตาย.... ก็อยากให้ฟื้น 

ตอนที่ยังดีอยู่ ก็ไม่รู้ค่าอะนะ พอมันเจ๊งขึ้นมา ถึงค่อยลงมือทำ (กลุ้มใจแทน)

การสร้างสุขภาพนั้นถูกกว่า ได้ผลดีกว่า และง่ายกว่า การคิดมาซ่อมภายหลังมาก ร่างกายของคนเรานั้นถูกสร้างมาดีทุกอย่าง เสียอยู่อย่างเดียวคือว่า พอมันเสีย มันไม่มีอะไหล่มาให้เปลี่ยนอะดิ พอเอาเข้าอู่เอาไปให้หมอซ่อม เผลอๆเอาออกมาอีกที อาการเจ๊งหนักลงกว่าเก่าอีก

แม้โรคภัยไข้เจ็บจะไม่เป็นที่ต้องการของใครเลย แต่ทราบกันหรือไม่ครับว่า โรคภัยส่วนใหญ่สมัยนี้ เราสร้างกันเองทั้งนั้น ร่างกายเราที่เจ๊ง ไม่ใช่ว่าเพราะเราใช้มันมาก แต่ส่วนใหญ่เป็นเพราะใช้กันไม่ถูกวิธี วันนี้มาดูกันว่า โรคที่เราสร้างกันเองมีอะไรได้บ้าง มันเป็นอย่างไร แล้วมันสามารถแก้ไขได้ด้วยวิธีใด

โรคอย่างแรก โรค (กิน) เกิน

โรคเกิน ต้องมาขยายความกันนิด เพราะสมัยนี้ มันเกินๆกันอยู่หลายอย่าง อย่างเช่นการกินเกิน คือ กินเกินที่จะระบายออกได้ทัน ถ้ายังไม่เข้าใจว่าเกินจะระบายออกได้ทันหมายความว่าอย่างไร ก็ให้ดูห้องน้ำในวันที่ท่อเต็ม 

เราชอบกินอะไรเกินบ้าง โรคยอดฮิตได้แก่ โรคน้ำปลาเกิน น้ำตาลเกิน ข้าวเกิน กับเกิน วิตามินเกิน ไขมันเกิน และเนื้อสัตว์เกิน คำว่าเกินนั้น ไม่ต้องถามเลยครับว่าแค่ไหนถึงเรียกว่าเกิน ขอแค่มันระบายออกไม่ทัน มันก็เกินทันที เพิ่มการระบายออก หรือหยุดเติมเข้าไป โรคกินเกิน ก็จะไม่ไปถามหา

โรคอย่างที่สอง โรค (กิน) ขาด

โรคขาดนี่ จะตรงข้ามกับพวกเกิน ยกตัวอย่างจากเรื่องกิน พวกกินขาดคือพวกที่เลือกกิน ไม่กินนั่นบ้าง ไม่กินนี่บ้าง เหตุผลดีก็มี แค่ไม่ชอบกินก็มี พวกกินขาด ก็จะเป็นโรคอีกกลุ่มหนึ่ง เช่น โลหิตจาง กระดูกพรุน ผิวแห้ง กินขาดบางคนดูเหมือนหุ่นดี สุขภาพดี แต่เครื่องในอาจจะรวนไปหมดแล้วก็มี ไม่ใช่ว่าผอมมากๆ กินน้อยๆให้มันขาด แล้วจะดีเสมอไป

โรคอย่างที่สาม โรค (คิด) มาก

โรคมาก เป็นโรคยอดฮิต โดยเฉพาะการคิดมาก เพราะวันๆร่างกายไม่ค่อยได้ใช้ สมองก็เลยมีเวลาว่างไปคิด คิดนั้นคิดนี่คิดโน้นไปเรื่อย คิดมากแต่ทำน้อยก็เลยเป็นโรคฟุ้งซ่าน พอฟุ้งซ่านก็ พูดมาก บ่นมาก กินมาก นอนน้อย พอมากๆและน้อยๆดำเนินไปนานมากๆ ร่างกายก็จะทรุดโทรม แก่ง่าย เพละง่าย แต่ตายช้า 

โรคคิดมาก ถ้าห้ามตัวเองให้คิดมากไม่ได้ ก็ออกไปวิ่งเลยครับ วิ่งแล้ววิ่งอีกให้เหงื่อท่วม ดูไปสิว่า มันจะยังคิดมากได้อยู่อีกไหม

โรคอย่างที่สี่ โรค (คิด) สั้น

โรคคิดสั้น ก็ตรงข้ามกับพวกคิดมาก พวกคิดสั้นจะเน้นหาความสุขแบบวันต่อวัน ชั่วโมงต่อชั่วโมงกันเลย ไม่เคยคิดเตรียมการว่าอีกสิบปี ยี่สิบปี จะมีชีวิตอยู่แบบไหนอย่างไร นึกว่าถ้าชีวิตจะไม่เอาอะไรกับเขาแล้ว ก็ไม่ต้องเตรียมการอะไรไว้ก็ได้ คนเหล่านี้จะแสดงอาการได้หลายแบบ เช่น สูบบุหรี่ ดื่มเหล้า ขับรถเร็ว ไม่เตรียมเงินออม ไม่พัฒนาตัวเอง คนเหล่านี้มักปลอบใจตัวเองว่า “ไม่เป็นไร” ไม่เป็นไรนั้นพูดได้ แต่พอปัญหามันก่อให้เกิดอาการของโรคแล้ว มันจะไม่เป็นไรไหวได้จริงเหรอครับ   

โรคอย่างที่ห้า โรคหน้าตากับตัวจริงไม่สัมพันธ์กัน

อันนี้ไม่อยากขยายความมาก เพราะใครๆก็เป็นกัน ใครเล่าจะกล้าทำการประจานตัวเองด้วยการเอารูปที่ตัวเองน่าเกลียดมาลงไว้ในเฟส ทุกคนก็คงใช้เลนส์ ใช้มุม ใช้แอฟ ใช้เมคอัพ ทำกันอย่างถึงที่สุด ถ่ายร้อยครั้ง เลือกมาหนึ่งครั้ง ถ่ายพันครั้ง ได้มาสิบครั้ง ดังนั้น ถ้าตัวจริงไม่เหมือนกับในเฟคบุ๊ค เราก็ต้องให้อภัยกันนะ นะ

โรคสุดท้าย โรคเป๊ะ

หลายคนยังไม่รู้จัก โรคเป๊ะ โรคเป๊ะตรงข้ามกับโรคที่ห้าครับ คือเมื่อเฟคบุ๊ค มันได้เฟคกันไปเรียบร้อยแร้ว เราก็เห็นใจ ไม่อยากให้แฟนคลับผิดหวังกันครับ จึงต้องเป๊ะทั้งในจอและนอกจอ โรคเป๊ะมีด้วยกันหลายระดับ เป๊ะกันตั้งแต่ในบ้านจนถึงนอกบ้าน ตั้งแต่หัวจรดเท้า ตั้งแต่คอมเม้นท์ในเฟสจนถึงสิ่งต่างๆที่เป็นของเขาในชีวิตจริง

โรคเป๊ะ ถ้าเป็นแต่พอดี ก็พอจะเห็นผลดีอยู่บ้าง แต่ถ้าเป๊ะเว่อร์ อันนี้ก็อาจจะเป็นการเดือดร้อนตัวเองที่จะทำชีวิตง่ายๆให้มันยาก คนรอบข้างที่เขาอาจจะไม่ค่อยเป๊ะต้องมาทำตัวให้เป๊ะ หรือถ้าเป๊ะมาเจอเป๊ะ แบบนี้ก็อาจจะวงแตกกันไปเลยได้ ความเป๊ะ (perfectionist) ก็เป็นโรคหนึ่ง ที่ค่านิยมในสังคมช่วยกันสร้างโรคแบบนี้กันขึ้นมา

การเป็นนักลงทุนที่ดีนั้น จำเป็นต้องลงทุนตั้งแต่อายุยังน้อย เพื่อให้มีเวลาลงทุนให้ผลตอบแทนทบต้นกันนานๆ ดังนั้น การดูแลรักษาสุขภาพ ไม่ให้เจ็บ ไม่ให้ป่วย ไม่ให้ไข้ ไม่ป่วยกาย ไม่ป่วยใจ จึงเป็นเรื่องที่สำคัญเป็นอย่างยิ่ง

ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรวยเพื่อเอาเงินไปล้างไต ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรวยเพื่อเอาเงินไปให้ยาเคมีบำบัด หรือรวยแต่อมทุกข์ ดังนั้นหมั่นระวังโรคเหล่านี้ ที่เราสามารถสร้างมันมาให้เราเองได้ ไม่ว่าเกินหรือขาด ก็ไม่ดีทั้งนั้นครับ ยึดหลักทางสายกลาง ก็จะช่วยให้เราสามารถมีสุขภาพที่ดี ปราศจากจากโรคเหล่านี้

โรคที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง